''Neboş'' Çocuklara ve Yetişkinlere Söyleyecek Çok Şeyi Olan Kitap

Neboş - Kitap

Günlerden bir gün, uçmaya pek hevesli bir martı yavrusunun yolu kapısını doğaya ve hayvanlara sonuna kadar açmış bir ada evinin bahçesine düşüverir. Daha doğrusu yavru martımız çatıdan göğe doğru uçacakken bahçeye doğru hafif bir iniş yapıverir az biraz da hasarla.

Fakat ev sakinleri Sedef ve Pide bu küçük detaya çok takılmazlar. Tıpkı zaman zaman ağırladıkları diğer tüm hayvan dostları gibi, damdan düşerek kapılarını çalan bu davetsiz misafire de “hoşgeldin” derler. Kitabımız da burada başlar.

Misafire verilen ilk isim “martı yavrusu” olur, sonra Nebahat, en sonunda da Neboş.

Neboş keyfine düşkün, çabuk öğrenen, muzipliğe bayılan, en önemlisi de yaşama ve uçma hayaline sıkı sıkıya bağlı bir martı yavrusudur. Bir yandan çok sevdiği balıkları ve peynirleri mideye indirir, öte yanda Pide’yle yüzmeye gider, küçük çaplı muzipliklerle ada evini şenlendirir. Tüm bunları yaparken de uçma alıştırmalarını hiç ama hiç aksatmaz…

“Davetsiz Misafir Neboş” hayata dair gerçek bir hikâye, gerçek bir kitap. Üstelik sadece çocuklara değil, yetişkinlere de söyleyecek çok şeyi var. Neboş’un hikâyesinde birbiri içine geçmiş benzetmeler, felsefi tartışmalar, bir yere bağlanmayan kurgular yok. Hayat var. O yüzden, diyoruz ki, “Felsefe yapmaya çalışan hayali martı Jonathan da kimmiş? Asıl bilgelik hayatın kendisinde. O yüzden siz iyisi mi hayat dersinizi gelin yavru martı Neboş’un gerçek hikâyesinden alın.”

Kim bilir belki hayata, dostluğa, yaşama azmine, ehlikeyifliğe ve muzipliğe dair ne insanlardan ne de hayali martılardan öğrenemediklerinizi damdan düşmüş yavru martı Neboş’tan öğrenirsiniz.

Sedef Özge

1973 yılında doğdu. Bütün çocuklar gibi bütün hayvanları çok seviyordu. Sonra büyüdüğünde de bütün hayvanları çok sevdi, oysa nedense bazı çocuklar büyüyünce hayvanları sevdiklerini unutuyor, ne tuhaf!  

Sedef, Pide’yle birlikte bir adada yaşıyor. Ama durun, tabii ki bu ada yalnızca onların adası değil, onlarla birlikte yüzlerce başka insan ve hayvan var adada. Bu aralar evde misafir olarak iki kedi var (geceleri mutfakta tıkırdayan fareyi saymazsak). Aslına bakarsanız artık kedilerin misafirlikleri bitti, onlar da Pide’yle Sedef’in ev arkadaşı oldu galiba. Adada ayrıca atlar, iki inek, horozlar, kirpiler ve tavşanlar var. Ama kurbağa yok. Sedef kurbağa seslerini dinleyerek uykuya dalmayı özlüyor bazen.